تاریخ دروگرهای کشاورزی قدمت آن به اوایل قرن نوزدهم باز می گردد که نسخه های اولیه این دستگاه معرفی شدند. با این حال، تا قرن بیستم پیشرفت های قابل توجهی در طراحی و عملکرد اتفاق نیفتاد که منجر به توسعه کمباین مدرن شد. امروزه، این ماشین‌ها به‌طور گسترده در محیط‌های کشاورزی مختلف، از مزارع کوچک خانوادگی گرفته تا عملیات‌های تجاری در مقیاس بزرگ، به کشاورزان اجازه می‌دهند تا محصول خود را به حداکثر برسانند و کار دستی را به حداقل برسانند.

عملکرد اولیه یک ماشین برداشت کشاورزی انجام وظایف متعددی است که در برداشت محصول از جمله بریدن، خرمن کوبی و جدا کردن دانه از محصول برداشت شده انجام می شود. این دستگاه مکانیسم‌های مختلفی مانند سرهای برش، سیستم‌های قرقره، سیلندرهای خرمنکوبی و سیستم‌های تمیز کردن را در بر می‌گیرد که همگی برای برداشت موثر و مؤثر محصولات به صورت هم افزایی کار می‌کنند. کمباین‌ها برای رسیدگی به طیف وسیعی از محصولات از جمله گندم، ذرت، سویا، برنج و غیره طراحی شده‌اند که آنها را همه‌کاره و سازگار با شیوه‌های مختلف کشاورزی می‌کند.

یکی از مزایای کلیدی دروگرهای کشاورزی توانایی آنها در افزایش قابل توجه کارایی و سرعت برداشت محصول است. سرهای برش و سیستم های قرقره به طور موثر محصولات را جمع آوری و به داخل دستگاه هدایت می کنند، در حالی که استوانه های خرمنکوب دانه را از بقیه مواد گیاهی جدا می کنند. سپس دانه‌های برداشت شده تمیز می‌شوند و در یک مخزن ذخیره‌سازی جمع‌آوری می‌شوند تا برای پردازش یا حمل‌ونقل بیشتر آماده شوند. این فرآیند مکانیزه جایگزین روش‌های پر زحمت برداشت دستی می‌شود و زمان و نیروی کار مورد نیاز برای تکمیل کار را کاهش می‌دهد.

دروگرهای کشاورزی کیفیت محصول برتر و کمترین تلفات را در مقایسه با روش های برداشت سنتی ارائه می دهند. مکانیسم های دقیق برش و تنظیمات قابل تنظیم، یک برش تمیز و یکنواخت را تضمین می کند و آسیب به محصول را به حداقل می رساند. سیستم های کوبیدن و جداسازی به طور موثر دانه را استخراج می کنند و در عین حال تلفات را به حداقل می رسانند، عملکرد بالاتری را تضمین می کنند و کیفیت کلی محصول برداشت شده را حفظ می کنند. این سطح از دقت و کنترل به افزایش سود دهی کشاورزان و افزایش کیفیت محصول نهایی کمک می کند.

دروگرهای مدرن کشاورزی اغلب مجهز به فناوری ها و ویژگی های پیشرفته ای هستند که عملکرد و کارایی آنها را افزایش می دهد. اینها ممکن است شامل سیستم‌های ناوبری GPS برای نقشه‌برداری دقیق میدانی، مانیتورهای عملکرد برای ردیابی عملکرد محصول، کنترل‌های خودکار برای تنظیمات بهینه‌شده، و ضبط بلادرنگ داده‌ها برای بهبود مدیریت عملیاتی باشد. برخی از ماشین‌های برداشت حتی از فناوری‌هایی مانند حسگرها و دوربین‌ها برای شناسایی و حذف اجسام خارجی یا تنظیم خودکار تنظیمات برای شرایط مختلف محصول استفاده می‌کنند. این پیشرفت‌ها به دقت بالاتر، کاهش ضایعات و بهبود کارایی عملیاتی کلی کمک می‌کنند.